غنچه از خـــواب پــرید و گلی تازه به دنیـــا آمد

خار خنـــــــدید و بــــــه گل گفـــــــتت : سلام

و جوابــی نشنید ...خار رنجــید ولی هیچ نگفت

ساعتـی چند گذشت.. گل چه زیبا شده بود ...

دســـــــــــــت بی رحمــــــی آمــــد نزدیک ...

گل ســــــــراسیمه ز  وحـــــــشت افســرد ...

لیک آن خار در آن دست خلید و گل از مرگ رهید

صبح فردا که رسیدخار با شبنمی از خـواب پرید

 گل صمیمانه بــــــــــــه او گفــــــت : سلام ...